Genade is Grys.

 

Toe ek jonger was, was ek beslis ‘n swart en wit mens… ek was eintlik nog baie swart en wit tot seker so paar jaar terug… Ek sou maklik met iemand argumenteer as my standpunt verskil het, ek sou ook maklik argumenteer oor God en sommer die Bybel ook (So asof ek nou so wafferse Bybelkenner was of is) Wat het verander? Ek dink ek het tot die skokkende besef gekom dat elkeen ‘n storie in sy hart ronddra wat ek absoluut niks van af weet nie… en ek het ook agtergekom dat ons almal kort genade van God, verseker, maar defnitief ook van mekaar.

Moet my nie verkeerd verstaan nie, ek glo nogsteeds alles presies soos dit in die Bybel staan, want dis God se Woord. Reg is reg, verkeerd is verkeerd, maar die kleur van genade is nie wit of swart nie, maar grys. Ek en jy, as sondige mense, kort genade ten spyte van al ons sondes en die dinge wat ons daagliks verkeerd doen. Continue reading “Genade is Grys.”

Wie dit mag aangaan…

Ek wou nie sê liewe of liefste Kommerkous nie, dit klink te intiem en bekend, beste, was verseker ook nie die korrekte woordkeuse nie. So dan sal dit maar net moet wees… Kommerkous.

Met hierdie skrywe wil ek jou graag in kennis stel dat jou invloed met onmiddellike effek opgeskort word. Jou dienste word eenvoudig nie meer benodig nie. Ek is die baas van my, nie jy nie. So, dit is dan ‘n vaarwel, ek wil sê dit was lekker, want dis die ordentlike ding om te sê, maar ek is verby die punt van ordentlik wees met jou, ek is wel klaar met jou. Nie vir eens nie, sommer vir altyd. Continue reading “Wie dit mag aangaan…”

My Skild…

Ek raak vir een hele week elke oggend met die lied Valor (Christy Nockels) in my hart wakker, en ek weet die Here wil vir my iets sê, iets vir my oopbreek. Valor: Great courage in the face of danger, especially in battle. Met die mooiste sinonieme: Bravery, courage, fearlessness. En die woorde van die lied raak my diep… Continue reading “My Skild…”