Category: ‘n Woestyn-seisoen

Vir die mens wat in gevaar verkeer, is die Here ‘n toevlug, ‘n skuilplek in tye van nood. Daarom vertrou almal wat u Naam bely, op U, want U, Here, laat dié wat vra na U WIL, nie in die steek nie. (Ps. 9:10-11)

Op die vlakte, tussen sand en stof, in die Suide van Namibië staan ‘n boom tussen êrens en nêrens. Die Boom vertel ‘n storie van swaakry, uithou, aanhou en oorwinning. Van ver af is dit ‘n pragtige boom, ‘n boom wat jy wil verewig op kamera, maar soos jy nader stap en wil kennis maak met die boom, vertel die boom ‘n heel ander storie.

‘n Storie van seer, dood en struikeling. In die middel van die boom groei ‘n dooie tak ‘n halwe meter bo die top van die boom uit, die stam ‘n stille getuienis van intense seerkry, en selfs, gedeeltelike dood. Sien vriendin, hier in die woestynagtigheid moes hierdie boom kies… lewe of dood. Die keuse om te lewe en te floreer ten spyte van woestyn omstandighede is soms moeilik. Die besluit om kop op te tel en voort te beur in geloof, en vertroue. Om te blom ten spyte van ongunstige omstandighede. Continue reading “Die Storie van die Boom.”

Maybe you’ve been assigned this mountain to show others it can be moved. (Mel Robbins)

Vriendin, is teleurstellings nie deel van die lewe nie? Iets wat elke dan en wan sy opwagting maak. Hierdie stukkie gaan nie so seer oor teleurstellings nie, maar dit gaan hoe ons reageer op teleurstellings. Wanneer ons ingesteldheid meer is op wat God wil, is dit soms makliker om teleurstellings die hoof te bied.

Soms gebeur dit dat ons lank oor iets bid, en in ons harte oortuig dit is presies wat God wil. Ons is kinderlik-opgewonde oor die nuwe vooruitsigte, oor die nuwe seisoen. Ons vertrou God… dat Hy agter die skerms vir ons alles ten goede sal meewerk. En dan gebeur dit eenvoudig nie, nie eers ‘n afgewaterde alternatief nie, maar niks. Groot is die teleurstelling dan, want hoe het ek God so misverstaan, het Hy nie gehoor toe ek gevra het nie?

Vriendin en ons almal se teleurstelling het nie dieselfde naam nie, sommige teleurstellings is veel groter as ander, sommiges lewensveranderd. ‘n Verhouding wat misluk, ‘n nuwe werksgeleentheid wat deur die mat val, ‘n Universiteits-aansoek wat nie gaan soos jy beplan het nie… ‘n Kind se rapport wat nie voldoen aan jou vereistes nie. Continue reading “Wanneer Teleurstelling aan jou deur klop.”

Ek dink een of ander tyd in ieder en elk se lewe, in een of ander lewensstorm, in een of ander woestyn-seisoen voel ons of God regtig bietjie van ons vergeet het. Dit voel kompleet of God, wat mos alles weet, my adres verloor het… en asof dit nie erg genoeg is, dié godverlate gevoel nie, voel jy nog so bitter ver van Sy hart af ook. En Alleen. ‘n Seisoen wat net nie wil end kry nie, waar jy heen en weer in dieselfde woestyn-landskap verdwaal en voortploeter.

God raak soms stil… maar vriendin dis nie ‘n afwesige, weg stil nie. Dis ‘n stil, maar dog teenwoordige stil. Hierdie weet ek met absolute sekerheid: Daar is absoluut niks wat my en jou van die liefde van God kan skei nie. Romeine 8:38-39 is kosbaar verby en is ‘n konstante herinnering aan ‘n God wat liefhet tot die uiterste. The Passion Translation sê dit die heel mooiste…

So now I live with the confidence that there is nothing in the universe with the power to separate us from God’s love. I’m convinced that his love will triumph over death, life’s troubles, fallen angels, or dark rulers in the heavens. There is nothing in our present or future circumstances that can weaken His love. There is no power above us or beneath us-no power that could ever be found in the universe that can distance us from God’s passionate love, which is lavished upon us through our Lord Jesus, the Anointed One. Continue reading “Ek dink God het bietjie van my vergeet…”