Jy weet kinders sal mens nooit ooit ten volle kan verstaan nie, een dag wil jy hulle plat veeg met die aarde om net die volgende oomblik te dink jy kan hulle sommer opeet so oulik is hulle. Nie te lank terug sê ek so in die verby loop vir my twee girls dat ek vandag die kombuis gaan uitpak, skoonmaak en regruk. Is iemand lus om my te help? Nie verpligte oefening nie, maar ek sal dit darem so waardeer! Ousus stem dadelik in want sy hou van regpak en organiseer. (En sy voel altyd woes sleg om my alleen te laat werk) Kleinsus was nou nie oordrewe opgewonde oor die vooruitsig nie, maar stem toe maar in, jy weet groepsdruk en al.
So pak ons die takie met ywer, lap en Domestos aan en lekker tiener musiek wat die hele huis deur blêr. So vier ure later is die kombuis silwerskoon en elke kassie is uitgepak, gestof, gewas en teruggepak. Harde werk hoor! Ek troos sommer vroeg al as ons klaar is popcorn en fliek ons sommer en ons kan mos maar dis dan vakansie! Ek haal so stilletjies vir elkeen ‘n geldjie uit en gee dit vir hulle toe ons klaar gewerk het. Nogals heel verontwaardig sê hulle asof uit een mond, dankie mamma, maar nee dankie. Ons het mamma gehelp omdat ons vir mamma lief is, nie omdat daar moontlik ‘n betaling sou wees nie! Continue reading “Dankie, maar Nee Dankie!”
As ‘n dogtertjie van 12 jaar oud, was ek klaar broeis, regtig! Ek wou opsluit my eie babatjie hê, gits op daardie stadium het ek nie eers geweet ‘it takes two to tango’ nie. Dit was my hartsbegeerte… dit het gehelp dat my ma ‘n dagsorg by die huis bedryf het, man ek het lekker pop gespeel! Ek is so bly God het nie my gebed beantwoord om op 12 al ‘n mamma te wees nie.
“Heilig, heilige, heilig is die Here God, die Almagtige, Hy wat was en wat is en wat kom. Here, ons God, my God, U is waardig om die heerlikheid en die eer en die mag te ontvang omdat U alles geskep het; deur U wil het alles ontstaan en is dit geskep.” (Openb. 4:8,11)