Die laaste paar weke van die vorige jaar was vir my besonders rof, baie rowwer as die gewone einde van die jaar dramas en dinge. Ek kan dit nie eers probeer ‘sugar coat’ nie. My lyf het die spanning en ongemak van verandering sonder toestemming gevoel. Dinge wat andersins geen effek moet hê nie dryf my teen die mure uit. Die gesukkel (onnodig) met tegnologie en dinge waarvan ek min tot niks weet nie, het ongekende frustrasies tot gevolg.
Ek het vir ousus ‘n paar hangers bestel om die min klere spasie van die Universiteits-koshuise beter te bestuur. Ek het dit meer as betyds bestel want ek weet mos pakkies van oorsee word maklik vertraag. Wonder bo wonder kom die pakkie bo verwagting vinnig in Suid-Afrika aan en daar stop dit toe a.g.v ‘servers wat crash’… lang storie… Continue reading “Frustrasies, Goedheid en Guns… en Oorwinning.”
Woorde is nie net woorde nie. En jy kry baie woorde… Woorde wat heel, woorde wat breek en dan is daar net woorde, woorde wat net die spasies opvul. Net sommer woorde. Toe kom ek op die versie af … ‘n Gelowige se woorde is soos ‘n fontein. Dit bemoedig mense, troos hulle, wys hulle die regte pad. (Spr. 18:4 Die Boodskap) Miskien moet ek en jy nuut dink oor woorde, want ‘n gelowige se woorde moet soos ‘n fontein wees en moet bemoedig, vertroos en rigting aanwys.