‘n Perd van ‘n ander kleur.

Voor mens trou het mense mos opinies, ‘goed bedoelde’ waarskuwings en die mees ontoepaslikste raad, een van die wat ek na 22 jaar steeds onthou is: Trou is nie perde koop nie. Ek het dit nie toe geglo nie, ek glo dit beslis ook nie nou nie. As jy die maat trou wat vir jou bestem is, die maat wat jou hart verstaan, dan is dit ‘n leeftyd van vreugde en soms ‘n klein sakkie sout…

Kinders kry… nou daai is ‘n perd van ‘n ander kleur. Sover, en ek leer elke dag nog, het die girls my geleer om nederig te wees. Net soos jy dink jy het die ma-ding onder die knie, dan verander ‘n tween na ‘n teen of ‘n bom bars op die onverwagse, mees ongeleëste tyd. Continue reading “‘n Perd van ‘n ander kleur.”

Wanneer die Spaghetti op die vloer val.

Aan die begin van die inperking lyk die dinge  in ons huishouding  anders as gewoonlik. Ons moet leer om spasies te deel, spasie te gee waar nodig, spasies af te staan wat eens aan jou behoort het. ‘n Hele nuwe ervaring met Tuisskool en Kantoor by die huis vir Jannie. Ons leer om meer verdraagsaam te wees, sonder enige hulp huis skoon te maak en tuinwerk self te doen. Ons eet te veel, toets te veel resepte, maar ons maak die ding werk…

Ons moes ook so bietjie huis reëls verander, huiswerk bietjie deel, maar die girls vat die verandering soos champs en elke outjie doen sy deeltjie. Soms onder protes en met teëstribbeling, maar meeste van die tyd wen ek en dinge gebeur darem so min of meer soos dit moet. Continue reading “Wanneer die Spaghetti op die vloer val.”