Category: ‘n Woestyn-seisoen

Ek dink een of ander tyd in ieder en elk se lewe, in een of ander lewensstorm, in een of ander woestyn-seisoen voel ons of God regtig bietjie van ons vergeet het. Dit voel kompleet of God, wat mos alles weet, my adres verloor het… en asof dit nie erg genoeg is, dié godverlate gevoel nie, voel jy nog so bitter ver van Sy hart af ook. En Alleen. ‘n Seisoen wat net nie wil end kry nie, waar jy heen en weer in dieselfde woestyn-landskap verdwaal en voortploeter.

God raak soms stil… maar vriendin dis nie ‘n afwesige, weg stil nie. Dis ‘n stil, maar dog teenwoordige stil. Hierdie weet ek met absolute sekerheid: Daar is absoluut niks wat my en jou van die liefde van God kan skei nie. Romeine 8:38-39 is kosbaar verby en is ‘n konstante herinnering aan ‘n God wat liefhet tot die uiterste. The Passion Translation sê dit die heel mooiste…

So now I live with the confidence that there is nothing in the universe with the power to separate us from God’s love. I’m convinced that his love will triumph over death, life’s troubles, fallen angels, or dark rulers in the heavens. There is nothing in our present or future circumstances that can weaken His love. There is no power above us or beneath us-no power that could ever be found in the universe that can distance us from God’s passionate love, which is lavished upon us through our Lord Jesus, the Anointed One. Continue reading “Ek dink God het bietjie van my vergeet…”

Daar is ‘n aanhaling wat sê, as jy lag, lag die wêreld saam met jou, wanneer jy huil, huil jy alleen. Ek dink daar steek miskien ‘n bietjie waarheid  in. Mense kan jou dalk in die steek laat. Maar God sien elke traan raak: You’ve kept track of all my wandering and my weeping. You’ve stored my many tears in your bottle-not one will be lost. For they are all recorded in your book of remembrance. (Ps. 56:8 TPT) Mens bêre en onthou nie onbelangrike goed nie. Jou trane is kosbaar in die oë van jou Here. Jou trane is ‘n gebed wat reguit hemel toe gaan.’n Gebed sonder woorde. ‘n Gebed van die hart.

Ons almal gaan deur tye wat bietjie moeiliker is as ander tye, ons almal ly soms so bietjie in stilte. Die lewe is nie altyd ‘n lied nie, soms kruip daar ‘n paar vals note en melodieë in. Dit kan onmoontlik nie altyd goed gaan met my en jou aan die kant van die hemel nie. Continue reading “Om in Stilte te Ly…”

Ek en manlief hou van stap, sommer so tussen die huise deur, dis te stadig vir oefen so dis seker eintlik meer vir suurstof en geselstyd. Ek hou daarvan om wanneer ons verby lavender stap ‘n blommetjie te kneus dan loop en ruik ek dit so tussen die gesels, of ‘n peperboom… of frangipani… of roosmaryn…

Jy weet vriendin, as die blommetjie, takkie of blaartjie nie geknak en gekneus word nie, word die reuk nie vrygestel nie… Olyfolie word gemaak deur heel olywe te pars. Selfde met wyn. Is dit nie soms in ons lewens ook so nie? Continue reading “Geknak en Gekneus.”