Wat Adeverteer jy?

‘n Paar keer hierdie afgelope Desember vakansie het my oë amper uit my kop uitgespring. Nee wag, dat ek net by die begin begin voor ek jou sê hoekom my oë amper uitgeval het…

Jy weet vriendin, as ek en jy na ‘n advertensie kyk dan weet ons mos wat ons gaan kry, waarvoor ons betaal. Dit wat geadverteer word is mos dit was ons dan soek en uiteindelik koop. Ek sal die eerste een wees om te erken ek is ‘n lief vir ‘n uitverkoping. Ek hou daarvan om my man bankrot te spaar soos hy tereg sê… nietemin terug by die oë wat uitpeul. Continue reading “Wat Adeverteer jy?”

Dis Okay om nie Okay te wees nie!

Een oggend so kort duskant die tyd wat ons ousus by die Universiteit moet gaan aflaai staan ek op, maar ek is so ver van okay af dat dit nie eers snaaks is nie. As opkrul in ‘n fetale posisie op my bed onder my duvet ‘n opsie was, sou ek dit gedoen het. As vlug en die ‘groot intrek’ heeltemal vermy ‘n opsie was het ek. Maar helaas soos met baie dinge in die lewe is daar net ‘n vorentoe. Geen sprake van omdraai nie.

Twee dae voor ons haar moet gaan aflaai begin hierdie groot ongemaklikheid in my hart, siel en gees… ‘mind you’ dit sypel toe sommer deur na die lyf toe. Hoofpyn, wat ek nie eintlik ken nie, en ‘n nek en skouers wat lekker op ‘n knop getrek is.

Ek bly maar besig, want daar is geen beter tyd as die hier en nou om al die gordyne in my huis te was nie… en ek skrop en skuur en maak skoon en pak reg, enige iets om nie te hoef te dink aan die groot koebaai nie. Continue reading “Dis Okay om nie Okay te wees nie!”

‘n Blinkerige Besigheid.

Kleinsus kom die anderdag vroeg-vroeg in die kamer in met ‘n bottel lyfroom wat haar eindeloos frustreer. Die probleem is daar is blinkertjies in die room en elke keer as sy die room aansmeer dan loop en krap sy blinkertjies oral af… Ek sê toe: “Ek ruil jou, gee maar vir my die Lama blinkertjie room, jy kan my lekker ruik Nivea roompie vat.” Dis mos wat ‘n ma doen, ons is probleem oplossers van formaat.

Kleinsus is ‘happy’, frustrasie en ongelukkigheid is afgeweer! So sit ek die blinkertjie room aan, maar ek het nie besef dis so blinkertjierig nie, ek vat aan my gesig, dis op die motor se sitplek, bene, arms… oral, op ‘n manier het van die blinkertjies tot op manlief se gesig beland… (ek weet glad nie hoe dit gebeur het nie!), maar dis nie ‘n shimmer nie, dis blink… silwer blink. Ousus sê nogals vir manlief hy beter die blinkertjies afhaal voor sy video call, behalwe as hy nie omgee om FA-BU-LOUS te lyk nie.

Dit lyk of iemand ‘n hele buis blinkertjies in die bottel room omgedop het. As dit Hansie en Grietjie se storie was sou jy my sekerlik die hele dag kon agtervolg… volg net die blink spoor… Continue reading “‘n Blinkerige Besigheid.”