Hoe diep U genade my Here en my God, hoe sal ek en my menslike denke dit ooit kan verstaan of begryp? U genade is soos salf vir my siel, soos die bloed in my are, soos die lewensasem in my longe. ‘n Verband vir my gebroke menslike siel. Sonder U genade is ek niks. U wat gister en vandag dieselfde is, en tot in ewigheid. Dankie tog dat U nog altyd my hart deur genade versterk het. (Heb. 13:8-9)
U genade was nog altyd vir my genoeg. U genade hou my aan die lewe, maar bowenal hou U genade my regop elke liewe dag. Here, as ek soms wonder oor genade, U genade, dan kan ek maar net terug hardloop na die kruis, kan ek net met afgryse staar na die genade-gate in U hande en voete. Loop genade onverdiend by die wond uit U sy uit. Want U het my naam in U handpalms gegraveer. (Jes. 49:16) Pynlik, bloederig is my naam in U Goddelike hande gegraveer. Continue reading “Genade.”
(Opgedra aan die Tannie oorkant die straat wat nou by Jesus is…)