Liewe vriendin, vandag se stukkie is baie persoonlik, en ek deel dit omdat ek wil hê jy moet weet en verstaan, dat ek en jy tot alles in staat deur Christus wat my en jou krag gee. (Philip. 4:13). As jy my baie goed ken; sal jy die volgende van my weet, ek is in hart en siel eintlik ‘n introvert, ek hou nie daarvan as my hok of my vere geskud word nie. Verandering is vir die voëls, beslis nie vir my nie, en ek hou nie daarvan om voor ‘n klomp mense te praat nie. Een of twee- geen probleem, maar massas, nee dankie, hou verby.
Aan die einde van verlede jaar kontak ‘n vroutjie my en vra of ek bietjie met die oumensies sal kom gesels, informeel, niks ernstigs nie. En ek stem sommer dadelik in, want dit kan ek sekerlik doen! (Nog iets wat jy dan dalk ook nie van my weet nie, ek is mal oor babas en kinders en dan op die ekstreme van dieselfde lyn, oumensies. Ek het ‘n besonderse sagte plekkie vir hulle.)
Nog in my universiteits dae het manlief altyd gesê, ek moet maar verby hou met enige pos wat met kinders, kanker pasiënte of oumensies te doen het… my hart het swaar gedra aan al hul hartseer. Continue reading “‘n ‘Kragtige’ Getuienis.”
Net na skool is ek fort KOVSIES toe met ‘n plan. Ek sou 4 jaar leer, my graad verwerf en terug gaan huis toe. Eenvoudig. Wat kan nou moontlik fout gaan met so eenvoudige plan? Behalwe as God se plan vir my lewe effe anders daarna uitsien…
Opgedra aan die wat moet agter bly.