Die dag toe ek ampertjies die bus gemis het…

Net na skool is ek fort KOVSIES toe met ‘n plan. Ek sou 4 jaar leer, my graad verwerf en terug gaan huis toe. Eenvoudig. Wat kan nou moontlik fout gaan met so eenvoudige plan? Behalwe as God se plan vir my lewe effe anders daarna uitsien…

Varsity was nie so opwindend en lekker soos ek gedink het dit gaan wees nie! Ek was huis siek. Het na my ma en my tweeling sussie verlang. Dag en nag. So tussen die verlang stuur God vir my ‘n Ridder op ‘n witperd… en ampertjies herken ek hom glad nie en dit nadat ek nogals so ewe plegtig vir hom gebid het en my bestelling na Bo geplaas het. Continue reading “Die dag toe ek ampertjies die bus gemis het…”

Veilig in die Arms van Liewe Jesus.

Opgedra aan die wat moet agter bly.

My ouma is verlede jaar in Junie oorlede. Dit was nie ‘n groot skok nie, eerder ‘n verligting. Ouma was moeg, oud, op en gedaan. Dit was ‘n goeie tyd om huistoe te gaan. Op 94 het sy genoeg hartseer en swaarkry vir ‘n leeftyd gehad, maar ook genoeg vreugde en vrede.

My ouma Martha het my so baie dinge geleer, een van dit was hoe om in afhanklikheid van jou Maker te leef… en sy het met voorbeeld gelei. Sy het elke môre en elke aand vir haar 2 dogters, 8 kleinkinders en 17 agterkleinkinders by die naam gebid. Ek onthou toe ons klein was, was daar altyd ‘n wêreldkaart in haar kamer vol vlaggies… sy het letterlik vir die hele wêreld gebid. Continue reading “Veilig in die Arms van Liewe Jesus.”