Category: Leef met Grasie.

Posted on

‘n Nuwe Bril.

So I’m asking you, my friends, that you be joined together in perfect unity- with one heart, one passion, and united in one love. Walk together with one harmonious purpose and you will fill my heart with unbounded joy. (Phil. 2:3 TPT)

Vir ‘n hele rukkie al weet ek dis tyd vir ‘n nuwe bril, want op ‘n dag besef ek, ek sien net nie meer so helder en duidelik soos ek moet sien, om ordentlik te kan sien nie. So kry ek uiteindelik my nuwe bril… en hallelujah, ek kan sien-sien.

Ons is tans in die lewensfase van tieners en jong volwassenes, ek geniet elke oomblik terdeë… so besluit ousus, so rukkie terug, dis tyd vir ‘n skool reünie, dat almal net weer mekaar in die oë kan kyk, en net weer bietjie opvang, sommer hier by ons.

So lief soos ek vir al die jonge mense is, besluit ek en Manlief om bietjie te vlug vir ‘n stukkie van die aand. So ry ons na die restaurant waar ons bietjie wil opvang en wegkruip, ek met my splinternuwe bril op. Op pad soontoe, vee ek my bril so paar keer skoon, want dit voel so bietjie dof… dalk vuil? Dit pla nie te erg nie, want ek hoef nie te bestuur nie… Continue reading “‘n Nuwe Bril.”

Posted on

Genade Toggie!

Ek is die ander oggend by die skool besig om saam met ‘n paar ander mammas vir die onnies cupcakes, versies en capachino sakkies uit te pak. Om een of ander rede was die tweede kwartaal van hierdie jaar net lekker woes. Dit was so lekker om net saam met ‘n paar mammas te gesels, en grappies te maak… ek stap uit, en net voor ek ry, gooi ek net gou ‘n oog op my selfoon wat op ‘stilte’ was. Ek sien een van my hartsvriendinne het probeer bel, en sommer toe ‘n stemborrel gelos.

Ai en daar verander ‘n goeie Vrydag eensklaps in ‘n hartseer ene. Een van ons Graad 11 bid-mammas is skielik oorlede… en jy weet mos die aanvanklike verdwaasdheid en amper ontkenning… dit kan mos nie wees nie.

By die eerste links draai vergeet ek toe heeltemal om my flikkerlig aan te sit, en die man in die groot bakkie agter my is toe nie so heeltemal beϊndruk met my nie. Eers wys hy vir my met vingertjies wat skiet, jy weet mos, in kinderkrans as ons die liedjie sing wat sê: ja, die kindergesiggies, soos die sterre se liggies, selfde beweging, ander betekenis, en net om sy punt mooi af te sluit, net vir goeie ‘measure’, gooi hy vir my ‘n middelvinger ook, nou kyk, ek weet ek moes my flikker gebruik het, ek was verkeerd, maar in daai spesifieke oomblik sou ‘n klein bietjie genade só welkom gewees het. Continue reading “Genade Toggie!”

Posted on

W A T O O K A L.

Ek het nog selde vir ‘n nuwe jaar, ‘n woord, ‘n vers, ‘n nuwejaars voorneme gehad…

Ek droom die anderdag ek skryf die volgende versie neer op ‘n stukkie papier: 1 Korintiërs 10:31. En jy weet ek ken die Bybel so-so, maar nie só goed dat ek net versverwysings links en regs kan aanhaal en rondgooi nie. Of jule eet en of julle drink of WAT julle OOK AL doen, doen dit ALLES tot eer van God. –sê die versie… en ek lees dit so paar keer deur- en gaan bêre dit toe in my hart, want dis karavaan opslaan dag by die see.

So sit en skryf ek op pad huistoe in die motor, na ‘n lekker see-vakansie, waar hart, liggaam en siel net weer kon ontmoet en bymekaar kom. Continue reading “W A T O O K A L.”