‘n Windskeef Kroon vir die Dogter van die Koning.

Liewe vriendin, ek moet bieg, die afgelope week of twee was effe rof, ek kan nie presies sê wat dit so erg gemaak het nie, wat ek wel kan sê is dat ek in hierdie tyd bietjie vergeet het wie ek is. Die reine waarheid is dat ek ‘n hele paar oggende vergeet het om my kroon op te sit voor ek by die deur uitgestorm het, die oggende wat ek dit wel onthou het was my kroon onseremonieel, windskeef op my kop opgedruk. Dis so goed jy hardloop poedel-nakend kaal by die deur uit, anders, maar baie dieselfde, veral in die geestelike realm.

Hoe gebeur dit dat mens ewe skielik vergeet wie jy is? Jy luister na die leuens van die Vyand, dis wat, nog erger, jy begin selfs glo wat hy alles oor jou en van jou te sê het. Ai! Continue reading “‘n Windskeef Kroon vir die Dogter van die Koning.”

Die Appel van Sy Oog.

As iemand vinnig vir jou moet vra: wie is jou gunsteling kind? Gits moet nou net nie hardop uitskree as jou kids naby is nie. Hier is beslis ‘n regte en ‘n verkeerde antwoord. Ek hoop die antwoord is dat jy ewe lief is vir al 2 tot 5 kindertjies wat God aan jou toevertrou het. Onomwonde wil ek vanoggend vir jou sê: Jy my liewe vriendin in Jesus is die appel van God se oog. Wie ek, vra jy? Ja jy! En as dit nie vir jou so voel nie, voel ‘n bietjie oor. Want dit is nie ek wat so sê nie, maar God self.

Wat is jy anders my liewe vriendin as sy eie kind. (1 Joh. 3:1) God het nie gunstelinge nie, en daarom as ek sê jy is die appel van Sy oog dan kan jy my met die grootste liefde maar net glo. Hy beskerm jou soos die appel van Sy oog, Hy steek jou weg in die skaduwee van Sy vleuels. (Ps. 17:8) Continue reading “Die Appel van Sy Oog.”

Oor en oor tot jy dit hoor… en dit glo!

Ek moet bieg die was nie die post wat ek oorspronklik vir die week beplan het nie. God het ander planne gehad…

Ek wil sommer met julle my reis deel met: Die dogter van dié Koning. (verlede week se blog) Vir maklik 6 maande het my profile pic iets te doene gehad met krone, versies en aanhalings oor dogter van die Koning.

Die week wonder ek toe by myself: Hoekom was ek so lank amper obsessief oor die onderwerp? Ek besef ek moes dit oor en oor hoor voor ek dit kon glo. Dit is mos heeltemal onmoontlik dat dit met my is wat God praat, dis mos nie moontlik dat God die mooi goed van my en vir my sê nie! Continue reading “Oor en oor tot jy dit hoor… en dit glo!”