Category: Anders as Almal.

Kleinsus is hier midde, drade en ortodonsie iewers verlede jaar. Van die begin was die Ortodontis skepties oor die spasie om die skeefheid te herstel. So gebeur dit na ‘n jaar en ‘n bietjie se drade dat twee van haar tande moet waai. Ai tog… dis een van daardie goed waar ‘n ma sommer net die hasepad wil kies… Hoekom? Geen ma het lus om te staan en toekyk hoe jou kind seergemaak word  nie, al is dit vir haar eie beswil.

So maak ons afspraak by die Tandarts wat die daad by die woord moet voeg, en kleinsus is ‘n ander soortige tipe gestres oor die inspuitings in die mond. Sy vra-smeek meer as een keer of ons nie maar net kan narkose nie. Ek praat moed in en verduidelik hoekom dit nie so goeie idee is nie.

So breek die gevreesde Vrydagmiddag 14h30 aan en hier sit ons tweetjies in die wagkamer en wag… sy bietjie soos ‘n lam ter slagting, met ‘n bleek gesiggie en rooi ogies. Ek, nie baie lus om toe te kyk nie. Ai ‘n ma se hart moet darem baie kan verduur. Continue reading “Drade en Sondebokke.”

Op pad kerk toe anderdag besluit ek en manlief (ons) mag vir een dag glad nie kla nie. Hy vra altyd hoeveel onse is in my pond, want as ek sê ‘ons’ moet die vuilgoed uitvat beteken dit eintlik hý moet. Maar ek is darem die vrou in die ‘ons’, so ek kla seker meer as hy, maar ek kan dit nie met sekerheid sê nie, ek het net so vermoede.

Elk geval, ek het nie opgestaan en besluit dis ‘n kla-lose dag uit my eie uit nie. Ek volg Mel Robbins op sosiale media, en haar uitdaging vir die dag was om vir een dag glad nie te kla nie. Jy kan haar gerus gaan volg, druk maar net jou ore so nou en wan toe, want sy is nogals lief om die kierietjie ‘F’ woord te gebruik. Continue reading “KLA jy?”

The truth of the matter is that you always know the right thing to do. The hard part is doing it.  (Norman Schwarzkopf)

Soos oudergewoonte stap ek en manlief weer ‘n paar Saterdae terug dorp toe. Durbanville voel vir my soos ‘n dorp en as jy in die hoofstraat kuier voel dit soos platteland, kompleet met ‘n Koöperasie en Pep Boutique aan weerskante van die straat.

Ons sit en drink koffie   naby ‘n stopstraat. Manlief weet al, ek kry die sitplek waar ek mense en hulle dinge kan dophou. Ek hou van mense.

Nietemin, hier sit ons en koffie drink naby die stopteken, en as jy lank genoeg sit, besef jy net so een uit elke vier voertuie stop, 2 uit 4 ry darem stadiger soos hulle nader kom, maar die res jaag sommer net oor die stopstraat… hoekom? Want hulle kan, en wil en gaan… Continue reading “S T O P”